спо́йваць гл. спаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спо́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спо́йваю спо́йваем
2-я ас. спо́йваеш спо́йваеце
3-я ас. спо́йвае спо́йваюць
Прошлы час
м. спо́йваў спо́йвалі
ж. спо́йвала
н. спо́йвала
Загадны лад
2-я ас. спо́йвай спо́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спо́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спо́йваць несов. (к спаі́ць) спа́ивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаі́ць, спаю́, спо́іш, спо́іць; спо́ены; зак., каго (што).

1. Прывучыць да пастаяннага п’янства.

С. вёску.

2. Напаіць дап’яна.

С. хлопца.

|| незак. спо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спо́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спо́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да спойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́ивать​I несов. (к спои́ть) спо́йваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спо́йванне ср. спа́ивание; см. спо́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спо́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спойваць — спаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спо́йвацца несов., страд. спа́иваться; см. спо́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)