спо́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спо́ены спо́еная спо́енае спо́еныя
Р. спо́енага спо́енай
спо́енае		 спо́енага спо́еных
Д. спо́енаму спо́енай спо́енаму спо́еным
В. спо́ены (неадуш.)
спо́енага (адуш.)		 спо́еную спо́енае спо́еныя (неадуш.)
спо́еных (адуш.)
Т. спо́еным спо́енай
спо́енаю		 спо́еным спо́енымі
М. спо́еным спо́енай спо́еным спо́еных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спо́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спо́ены спо́еная спо́енае спо́еныя
Р. спо́енага спо́енай
спо́енае		 спо́енага спо́еных
Д. спо́енаму спо́енай спо́енаму спо́еным
В. спо́ены (неадуш.)
спо́енага (адуш.)		 спо́еную спо́енае спо́еныя (неадуш.)
спо́еных (адуш.)
Т. спо́еным спо́енай
спо́енаю		 спо́еным спо́енымі
М. спо́еным спо́енай спо́еным спо́еных

Кароткая форма: спо́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спо́ены спо́енный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спо́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спо́енный спо́ены, мног., разг. паспо́йваны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаі́ць, спаю́, спо́іш, спо́іць; спо́ены; зак., каго (што).

1. Прывучыць да пастаяннага п’янства.

С. вёску.

2. Напаіць дап’яна.

С. хлопца.

|| незак. спо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спо́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)