сплі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сплі́н
Р. сплі́ну
Д. сплі́ну
В. сплі́н
Т. сплі́нам
М. сплі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сплін (род. сплі́ну) м. сплин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сплин книжн. сплін, род. сплі́ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Слядзёнік ‘халоднакроўны’ (Нас.). Запазычанне з польск. śledzienik, śledzionik ‘іпахондрык’. Апошняе ад śledziona ‘селязёнка’; параўн. рус. сплин ‘іпахондрыя’ < англ. spleen ‘сплін’ < spleen ‘селязёнка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)