сплява́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
сплюю́ |
сплюё́м |
| 2-я ас. |
сплюе́ш |
сплюяце́ |
| 3-я ас. |
сплюе́ |
сплюю́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
сплява́ў |
сплява́лі |
| ж. |
сплява́ла |
| н. |
сплява́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
сплю́й |
сплю́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
сплява́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сплява́ць сов., разг. исплева́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сплява́ць, сплюю, сплюеш, сплюе; зак., што.
Разм. Спэцкаць, змазаць што‑н. пляўкамі; запляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
исплева́ть сов., разг. заплява́ць, сплява́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сплява́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад спляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)