сплошно́й
1. (сплошь идущий) суцэ́льны; (непрерывный) безупы́нны, беспераста́нны; адзін;
сплошна́я коллективиза́ция суцэ́льная калектывіза́цыя;
сплошны́м пото́ком суцэ́льным (безупы́нным, беспераста́нным) пато́кам;
там сплошны́е леса́ там скрозь лясы́;
там сплошна́я грязь там адна́ гразь;
2. (не разделяющийся на слои) суцэ́льны;
сплошно́й грани́т суцэ́льны грані́т;
3. перен., разг. безупы́нны, беспераста́нны; адзі́н;
сплошно́й вздор адна́ лухта́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суцэ́льны
1. сплошно́й;
2. (не составной) це́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
полне́йший са́мы по́ўны; (абсолютный) абсалю́тны; (сплошной) суцэ́льны; (ужасный) страшэ́нны;
в ко́мнате полне́йший беспоря́док у пако́і страшэ́нны беспара́дак (страшэ́ннае бязла́ддзе);
полне́йшая бессмы́слица абсалю́тная бяссэ́нсіца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пусты́ в разн. знач. пусто́й; (не сплошной — ещё) по́лый;
~та́я бо́чка — пуста́я бо́чка;
п. ко́лас — пусто́й ко́лос;
п. шар — пусто́й (по́лый) шар;
п. чалаве́к — пусто́й челове́к;
~ты́я чу́ткі — пусты́е слу́хи;
~та́я ціка́васць — пусто́е любопы́тство;
○ ~та́я паро́да — горн. пуста́я поро́да;
◊ ~то́е ме́сца — пусто́е ме́сто;
з ~ты́мі рука́мі — с пусты́ми рука́ми;
п. (дурны́) смех — глу́пый (дурно́й) смех;
пераліва́ць з ~то́га ў паро́жняе — перелива́ть из пусто́го в поро́жнее;
сысці́ на п. кане́ц — дойти́ до ру́чки;
за́тычка ад ~то́й бо́чкі — отставно́й козы́ бараба́нщик;
бі́цца за п. мех — дра́ться из-за пустяко́в;
п. гук — пусто́й звук;
~та́я кішэ́нь — пусто́й карма́н;
п. млын — пустоме́ля
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)