спле́цены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спле́цены спле́ценая спле́ценае спле́ценыя
Р. спле́ценага спле́ценай
спле́ценае		 спле́ценага спле́ценых
Д. спле́ценаму спле́ценай спле́ценаму спле́ценым
В. спле́цены (неадуш.)
спле́ценага (адуш.)		 спле́ценую спле́ценае спле́ценыя (неадуш.)
спле́ценых (адуш.)
Т. спле́ценым спле́ценай
спле́ценаю		 спле́ценым спле́ценымі
М. спле́ценым спле́ценай спле́ценым спле́ценых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спле́цены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спле́цены спле́ценая спле́ценае спле́ценыя
Р. спле́ценага спле́ценай
спле́ценае		 спле́ценага спле́ценых
Д. спле́ценаму спле́ценай спле́ценаму спле́ценым
В. спле́цены (неадуш.)
спле́ценага (адуш.)		 спле́ценую спле́ценае спле́ценыя (неадуш.)
спле́ценых (адуш.)
Т. спле́ценым спле́ценай
спле́ценаю		 спле́ценым спле́ценымі
М. спле́ценым спле́ценай спле́ценым спле́ценых

Кароткая форма: спле́цена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спле́цены

1. сплетённый;

2. сплетённый, сви́тый;

3. перен., разг. сплетённый, сочинённый;

1-3 см. спле́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спле́цены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сплесці.

2. у знач. прым. Які сплёўся, зблытаўся (пра галіны, расліны і пад.). Варушылася сплеценае бярозавае галлё. Мележ. [Зося, Іна, Анатоль] спыніліся каля сплеценых кустоў вінаградніку, які ўтварыў нешта накшталт жывога будана. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сплетённый спле́цены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

макрамэ́.

1. нескл., н. Мастацкі выраб з плеценых нітак.

Рабіць м.

2. нескл., н. Мастацтва такога пляцення.

Займацца м.

3. прым., нязм. Пра вырабы: сплецены з такіх нітак.

Пояс м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

схлёстнутый

1. сасцябну́ты, схво́снуты;

2. сашчэ́плены; спле́цены; см. схлестну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

біч¹, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Бізун, сплецены з дробных раменьчыкаў.

Ударыць бічом.

Б. сатыры (перан.).

2. Ударная частка некаторых механізмаў.

Бічы ў цапах.

3. перан., каго-чаго. Бедства, няшчасце.

Брак — б. вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спле́сці, спляту́, спляце́ш, спляце́; спляцём, сплецяце́, спляту́ць; сплёў, спляла́, -ляло́; спляці́; спле́цены; зак., што.

1. гл. плесці.

2. Злучыць, умацаваць канцы чаго-н. пляценнем.

С. вянок.

С. кошык.

3. перан. Цесна злучыўшы, счапіць.

С. рукі.

|| незак. сплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 і 3 знач.).

|| наз. спляце́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.) і сплята́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Пы́тка ’біч, сплецены з раменьчыкаў’ (смарг., Сл. ПЗБ). Відаць, кантамінацыя (плётка ’тс’ і рус. пытать ’фізічна ўздзейнічаць’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)