спе́швацца гл. спешыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спе́швацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спе́шваюся спе́шваемся
2-я ас. спе́шваешся спе́шваецеся
3-я ас. спе́шваецца спе́шваюцца
Прошлы час
м. спе́шваўся спе́шваліся
ж. спе́швалася
н. спе́швалася
Загадны лад
2-я ас. спе́швайся спе́швайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час спе́шваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спе́швацца несов., возвр., страд. спе́шиваться; см. спе́шыцца, спе́шваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спе́швацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да спешыцца.

2. Зал. да спешваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спе́шыцца, -шуся, -шышся, -шыцца; зак.

Злезці з каня.

Атрад спешыўся.

|| незак. спе́швацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спе́шиваться

1. спе́швацца, зла́зіць (з каня́);

2. страд. спе́швацца; сса́джвацца; см. спе́шивать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)