спе́рмій
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спе́рмій |
спе́рміі |
| Р. |
спе́рмія |
спе́рміяў |
| Д. |
спе́рмію |
спе́рміям |
| В. |
спе́рмій |
спе́рміі |
| Т. |
спе́рміем |
спе́рміямі |
| М. |
спе́рміі |
спе́рміях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
спе́рмій м., биол. спе́рмий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спе́рмій, ‑я, м.
Мужчынская палавая клетка вышэйшых раслін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)