спелава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спелава́ты |
спелава́тая |
спелава́тае |
спелава́тыя |
| Р. |
спелава́тага |
спелава́тай
спелава́тае |
спелава́тага |
спелава́тых |
| Д. |
спелава́таму |
спелава́тай |
спелава́таму |
спелава́тым |
| В. |
спелава́ты (неадуш.)
спелава́тага (адуш.) |
спелава́тую |
спелава́тае |
спелава́тыя (неадуш.)
спелава́тых (адуш.) |
| Т. |
спелава́тым |
спелава́тай
спелава́таю |
спелава́тым |
спелава́тымі |
| М. |
спелава́тым |
спелава́тай |
спелава́тым |
спелава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спелава́ты недоспе́лый, недозре́лый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спелава́ты, ‑ая, ‑ае.
Трохі спелы, не зусім спелы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
полузре́лый напаўспе́лы; (почти зрелый) ама́ль спе́лы; (несколько зрелый) спелава́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)