спая́ть сов.

1. спая́ць, уст. злітава́ць;

2. перен. спая́ць, згуртава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спая́ць сов., прям., перен. спая́ть;

с. канцы́ дро́ту — спая́ть концы́ про́волоки;

с. калекты́ў — спая́ть коллекти́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наспа́йваць сов. (во множестве) спая́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знітава́ць сов.

1. (болтами) скрепи́ть, сболти́ть;

2. перен. спая́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згуртава́ць сов.

1. (соединить) собра́ть; сколоти́ть;

2. перен. сплоти́ть, спая́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́ивать​II несов. (к спая́ть)

1. спа́йваць, уст. зліто́ўваць;

2. перен. спа́йваць, згурто́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)