спая́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спая́ны |
спая́ная |
спая́нае |
спая́ныя |
| Р. |
спая́нага |
спая́най спая́нае |
спая́нага |
спая́ных |
| Д. |
спая́наму |
спая́най |
спая́наму |
спая́ным |
| В. |
спая́ны (неадуш.) спая́нага (адуш.) |
спая́ную |
спая́нае |
спая́ныя (неадуш.) спая́ных (адуш.) |
| Т. |
спая́ным |
спая́най спая́наю |
спая́ным |
спая́нымі |
| М. |
спая́ным |
спая́най |
спая́ным |
спая́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
спая́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спая́ны |
спая́ная |
спая́нае |
спая́ныя |
| Р. |
спая́нага |
спая́най спая́нае |
спая́нага |
спая́ных |
| Д. |
спая́наму |
спая́най |
спая́наму |
спая́ным |
| В. |
спая́ны (неадуш.) спая́нага (адуш.) |
спая́ную |
спая́нае |
спая́ныя (неадуш.) спая́ных (адуш.) |
| Т. |
спая́ным |
спая́най спая́наю |
спая́ным |
спая́нымі |
| М. |
спая́ным |
спая́най |
спая́ным |
спая́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
спая́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спая́ны |
спая́ная |
спая́нае |
спая́ныя |
| Р. |
спая́нага |
спая́най спая́нае |
спая́нага |
спая́ных |
| Д. |
спая́наму |
спая́най |
спая́наму |
спая́ным |
| В. |
спая́ны (неадуш.) спая́нага (адуш.) |
спая́ную |
спая́нае |
спая́ныя (неадуш.) спая́ных (адуш.) |
| Т. |
спая́ным |
спая́най спая́наю |
спая́ным |
спая́нымі |
| М. |
спая́ным |
спая́най |
спая́ным |
спая́ных |
Кароткая форма: спая́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
спая́ны прям., перен. спа́янный; см. спая́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спая́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад спаяць.
2. перан.; у знач. прым. Моцна з’яднаны дружбай, адзінствам інтарэсаў і пад.; дружны. Спаяны калектыў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спа́янный
1. спая́ны, уст. злітава́ны;
2. перен. спая́ны, згуртава́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распая́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́ецца; зак.
Расплавіцца на тым месцы, дзе спаяны.
|| незак. распа́йвацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
суцэльнаця́гнуты, ‑ая, ‑ае.
Зроблены з суцэльнага кавалка металу, не спаяны, не скляпаны. Суцэльнацягпутая труба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)