спатыкну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спатыкну́ся спатыкнё́мся
2-я ас. спатыкне́шся спатыкняце́ся
3-я ас. спатыкне́цца спатыкну́цца
Прошлы час
м. спатыкну́ўся спатыкну́ліся
ж. спатыкну́лася
н. спатыкну́лася
Загадны лад
2-я ас. спатыкні́ся спатыкні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час спатыкну́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спатыкну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Зачапіўшыся за што-н. на бягу ці ідучы, страціць раўнавагу.

С. аб камень.

2. перан. Спыніць якое-н. дзеянне, перастаць рабіць што-н., натрапіўшы на перашкоды, цяжкасці (разм.).

Толькі б не с., чытаючы верш па памяці.

3. перан. Зрабіць памылку ў жыцці (разм.).

Быў выпадак, і я спатыкнуўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спатыкну́цца сов.

1. споткну́ться, оступи́ться;

2. перен. (совершить ошибку в жизни) споткну́ться, оступи́ться;

3. перен. (при чтении, разговоре и т.п.) споткну́ться, запну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спатыкну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

1. Зачапіўшыся за што‑н. пры хадзе, бегу, страціць раўнавагу. На прыступцы лесвіцы .. [Наташа] спатыкнулася і ледзь не ўпала. Гарбук. Нялоўка пераступіўшы парог, .. [Даніла] спатыкнуўся на ручку плуга і ледзь не ўпаў. Краўчанка.

2. перан. Разм. Сустрэць перашкоду ў чым‑н.; патрапіўшы на цяжкасці, спыніць якое‑н. дзеянне, перастаць рабіць што‑н. А як сеў [Валодзька] за стол, спатыкнуўся на першым жа слове. І заела: ні туды, ні сюды. Гамолка. Абмеркаванне ішло гладка. Толькі на Вараціле сход спатыкнуўся. Карпюк.

3. перан. Разм. Зрабіць якую‑н. памылку ў жыцці, дзейнасці. Каб суд яму [кладаўшчыку] ласкава дараваў, То болей ён ужо не спатыкнецца. Корбан. [Бацька:] — Адзін ты мая надзея. Глядзі, сынку, не спатыкніся. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оступи́ться несов. спатыкну́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

споткну́ться сов. спатыкну́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паслізну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

Спатыкнуцца на слізкім месцы.

П. на лёдзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спатыка́цца¹, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. спатыкнуцца.

2. Ісці няспрытна, няёмка, няўпэўнена ступаючы.

Хто сядзіць — не спатыкаецца, хто маўчыць — не памыляецца (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аступі́цца сов., разг.

1. см. спатыкну́цца;

2. см. адступі́цца 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запну́ться сов.

1. (зацепиться ногой) зачапі́цца; (споткнуться) спатыкну́цца;

2. (о речи) запну́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)