спатне́лы, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і спацелы.

|| наз. спатне́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спатне́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спатне́лы спатне́лая спатне́лае спатне́лыя
Р. спатне́лага спатне́лай
спатне́лае		 спатне́лага спатне́лых
Д. спатне́ламу спатне́лай спатне́ламу спатне́лым
В. спатне́лы (неадуш.)
спатне́лага (адуш.)		 спатне́лую спатне́лае спатне́лыя (неадуш.)
спатне́лых (адуш.)
Т. спатне́лым спатне́лай
спатне́лаю		 спатне́лым спатне́лымі
М. спатне́лым спатне́лай спатне́лым спатне́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спатне́лы, см. спаце́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спатне́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і спацелы. Узмакрэлы, спатнелы, Яўген прыбег дадому позна ўвечары. Сабаленка. Бабейка падставіў спатнелы твар ветру, але вецер быў сухі і гарачы, палёгкі не прыносіў. Хадкевіч. [Сімон] выпісваў пальцам на спатнелых шыбах розныя лічбы. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

потны, спацелы, успацелы, спатнелы, запацелы, мокры, узмакрэлы / пра каня: узмылены

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)