спасы́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спасы́лачны спасы́лачная спасы́лачнае спасы́лачныя
Р. спасы́лачнага спасы́лачнай
спасы́лачнае
спасы́лачнага спасы́лачных
Д. спасы́лачнаму спасы́лачнай спасы́лачнаму спасы́лачным
В. спасы́лачны (неадуш.)
спасы́лачнага (адуш.)
спасы́лачную спасы́лачнае спасы́лачныя (неадуш.)
спасы́лачных (адуш.)
Т. спасы́лачным спасы́лачнай
спасы́лачнаю
спасы́лачным спасы́лачнымі
М. спасы́лачным спасы́лачнай спасы́лачным спасы́лачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спасы́лачны ссы́лочный;

с. арты́кул у сло́ўніку — ссы́лочная статья́ в словаре́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спасы́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца спасылкай. Спасылачная заўвага. Спасылачная картка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спасы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. гл. спаслацца.

2. Цытата з тэксту або ўказанне крыніцы, на якую спасылаюцца.

С. даецца ў канцы раздзела.

|| прым. спасы́лачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ссы́лочный спасы́лачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)