спарты́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спарты́ўка |
спарты́ўкі |
| Р. |
спарты́ўкі |
спарты́вак |
| Д. |
спарты́ўцы |
спарты́ўкам |
| В. |
спарты́ўку |
спарты́ўкі |
| Т. |
спарты́ўкай спарты́ўкаю |
спарты́ўкамі |
| М. |
спарты́ўцы |
спарты́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спарты́ўкі, -ты́вак, ед. спарты́ўка ж., разг. спорти́вки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спарты́ўкі, ‑тывак; адз. спартыўка, ‑і, ДМ ‑тыўцы, ж.
Лёгкія туфлі, прызначаныя для заняткаў спортам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спорти́вки мн., разг. спарты́ўкі, -ты́вак;
спорти́вка ед. спарты́ўка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)