спартза́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спартза́ла спартза́лы
Р. спартза́лы спартза́л
Д. спартза́ле спартза́лам
В. спартза́лу спартза́лы
Т. спартза́лай
спартза́лаю		 спартза́ламі
М. спартза́ле спартза́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спартза́ла ж. (спарты́ўная за́ла) спортза́л м. (спорти́вный зал)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спартза́ла, ‑ы, ж.

Спартыўная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарт... (гл. спорт...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «спорт...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: спартзала, спартклуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спортза́л м. (спорти́вный зал) спартза́ла, -лы ж. (спарты́ўная за́ла).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)