спартба́за
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
спартба́за |
спартба́зы |
| Р. |
спартба́зы |
спартба́з |
| Д. |
спартба́зе |
спартба́зам |
| В. |
спартба́зу |
спартба́зы |
| Т. |
спартба́зай спартба́заю |
спартба́замі |
| М. |
спартба́зе |
спартба́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спартба́за ж. (спарты́ўная ба́за) спортба́за (спорти́вная ба́за)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спартба́за, ‑ы, ж.
Спартыўная база.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спортба́за (спорти́вная ба́за) спартба́за, -зы ж. (спарты́ўная ба́за).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спарт..., (гл. спорт...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «спорт...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: спартбаза, спартлагер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)