спарта́кавец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спарта́кавец спарта́каўцы
Р. спарта́каўца спарта́каўцаў
Д. спарта́каўцу спарта́каўцам
В. спарта́каўца спарта́каўцаў
Т. спарта́каўцам спарта́каўцамі
М. спарта́каўцу спарта́каўцах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спарта́кавец, ‑каўца, м.

1. Гіст. Член германскага рэвалюцыйная рабочага Саюза Спартака, на аснове якога вырасла Камуністычная партыя Германіі.

2. гл. спартакаўцы.

[Ад імя Спартака, правадыра і арганізатара паўстання рабоў у Старажытным Рыме.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарта́ковец ист. спарта́кавец, -каўца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спарта́каўцы, ‑аў; адз. спартакавец, ‑каўца, м.; спартакаўка, ‑і, ДМ ‑каўцы; мн. спартакаўкі, ‑кавак; ж.

Члены добраахвотнага спартыўнага таварыства «Спартак».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)