спаро́ўваць гл. спараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спаро́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спаро́ўваю спаро́ўваем
2-я ас. спаро́ўваеш спаро́ўваеце
3-я ас. спаро́ўвае спаро́ўваюць
Прошлы час
м. спаро́ўваў спаро́ўвалі
ж. спаро́ўвала
н. спаро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. спаро́ўвай спаро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спаро́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спаро́ўваць несов. скре́щивать, спа́ривать, случа́ть; см. спарава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго.

Пра жывёл: звесці для злучкі; злучыць.

|| незак. спаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спарава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

случа́ть несов. злуча́ць, злу́чваць, спаро́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаро́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спароўваць — спараваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаро́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да спаравацца.

2. Зал. да спароўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаро́ўванне ср. скре́щивание, спа́ривание, слу́чка ж.; см. спаро́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаро́ўвацца несов., возвр., страд. скре́щиваться, спа́риваться, случа́ться; см. спарава́цца, спаро́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)