спаро́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. спо́рацца спо́руцца
Прошлы час
м. спаро́ўся спаро́ліся
ж. спаро́лася
н. спаро́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спаро́цца сов. споро́ться;

нашы́ўка ~ро́лася — наши́вка споро́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаро́цца, спорацца; зак.

Адпароцца, аддзяліцца (пра што‑н. прышытае). Нашыўка спаролася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

споро́ться спаро́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спо́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да спароцца.

2. Зал. да спорваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спо́рвацца несов.

1. спа́рываться; см. спаро́цца;

2. страд. спа́рываться; сбра́сываться; исты́киваться; иска́лываться; см. спо́рваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)