спа́ржавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спа́ржавы |
спа́ржавая |
спа́ржавае |
спа́ржавыя |
| Р. |
спа́ржавага |
спа́ржавай спа́ржавае |
спа́ржавага |
спа́ржавых |
| Д. |
спа́ржаваму |
спа́ржавай |
спа́ржаваму |
спа́ржавым |
| В. |
спа́ржавы (неадуш.) спа́ржавага (адуш.) |
спа́ржавую |
спа́ржавае |
спа́ржавыя (неадуш.) спа́ржавых (адуш.) |
| Т. |
спа́ржавым |
спа́ржавай спа́ржаваю |
спа́ржавым |
спа́ржавымі |
| М. |
спа́ржавым |
спа́ржавай |
спа́ржавым |
спа́ржавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спа́ржавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да спаржы. Спаржавая расада. // Прыгатаваны са спаржы, са спаржай. Спаржавы суп.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спа́ржа, -ы, ж.
Травяністая агародная расліна, тоўстыя белыя падземныя парасткі якой ужыв. ў ежу.
|| прым. спа́ржавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)