спа́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спа́раны спа́раная спа́ранае спа́раныя
Р. спа́ранага спа́ранай
спа́ранае		 спа́ранага спа́раных
Д. спа́ранаму спа́ранай спа́ранаму спа́раным
В. спа́раны (неадуш.)
спа́ранага (адуш.)		 спа́раную спа́ранае спа́раныя (неадуш.)
спа́раных (адуш.)
Т. спа́раным спа́ранай
спа́ранаю		 спа́раным спа́ранымі
М. спа́раным спа́ранай спа́раным спа́раных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спа́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спа́раны спа́раная спа́ранае спа́раныя
Р. спа́ранага спа́ранай
спа́ранае		 спа́ранага спа́раных
Д. спа́ранаму спа́ранай спа́ранаму спа́раным
В. спа́раны (неадуш.)
спа́ранага (адуш.)		 спа́раную спа́ранае спа́раныя (неадуш.)
спа́раных (адуш.)
Т. спа́раным спа́ранай
спа́ранаю		 спа́раным спа́ранымі
М. спа́раным спа́ранай спа́раным спа́раных

Кароткая форма: спа́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спа́раны I спа́ренный; см. спа́рыць I

спа́раны II

1. упа́ренный;

2. вскипячённый;

1-2 см. спа́рыць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́раны ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад спарыць ​1.

2. у знач. прым. Аб’яднаны ў пару для сумеснай працы, дзеянняў; здвоены. Па калодкі вязлі калёсы ў жыдкую гразь, пагражаюча рыпелі ў калдобінах восі, і змораныя, спараныя коні ледзь цягнулі драбінкі. Нікановіч.

•••

Спараная язда гл. язда.

спа́раны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад спарыць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вскипячённый закіпячо́ны; загатава́ны, спа́раны; см. вскипяти́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаро́ванный

1. спа́раны;

2. злу́чаны, спарава́ны; см. спарова́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́ренный

1. (соединённый в пару) спа́раны;

2. (случённый) спарава́ны, злу́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)