спараві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спараві́к спаравікі́
Р. спаравіка́ спаравіко́ў
Д. спаравіку́ спаравіка́м
В. спараві́к спаравікі́
Т. спаравіко́м спаравіка́мі
М. спаравіку́ спаравіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спараві́к, -ка́ м., зоол. спорови́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спараві́к, ‑а, м.

Прасцейшы жывёльны арганізм, які паразітуе ў клетках, тканках і поласцях жывёл і чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спорови́к зоол. спараві́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саркаспары́дыя

‘спаравік з групы прасцейшых’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. саркаспары́дыя саркаспары́дыі
Р. саркаспары́дыі саркаспары́дый
Д. саркаспары́дыі саркаспары́дыям
В. саркаспары́дыю саркаспары́дый
Т. саркаспары́дыяй
саркаспары́дыяю		 саркаспары́дыямі
М. саркаспары́дыі саркаспары́дыях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

саркаспары́дыя

‘спаравік з групы прасцейшых’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. саркаспары́дыя саркаспары́дыі
Р. саркаспары́дыі саркаспары́дый
Д. саркаспары́дыі саркаспары́дыям
В. саркаспары́дыю саркаспары́дыі
Т. саркаспары́дыяй
саркаспары́дыяю		 саркаспары́дыямі
М. саркаспары́дыі саркаспары́дыях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)