Verbum

анлайнавы слоўнік

спа́льваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Тое, што і паліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спа́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спа́льваць несов.

1. в разн. знач. сжига́ть;

2. сжига́ть, иста́пливать, изжига́ть;

3. обжига́ть, сжига́ть;

1-3 см. спалі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сжига́ть несов. спа́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́льванне ср. сжига́ние; см. спа́льваць ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяку́чы, -ая, -ае.

1. Здольны спальваць, паліць, які выклікае адчуванне апёку.

Пякучыя прамяні сонца.

П. боль.

2. перан. Які востра перажываецца, пакутлівы.

Пякучае гора.

|| наз. пяку́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спа́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. спальваць — спаліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да спаліцца.

2. Зал. да спальваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палі́ць

‘спальваць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)