спало́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спалю́ |
спо́лем |
| 2-я ас. |
спо́леш |
спо́леце |
| 3-я ас. |
спо́ле |
спо́люць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
спало́ў |
спало́лі |
| ж. |
спало́ла |
| н. |
спало́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
спалі́ |
спалі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
спало́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спало́ць сов., с.-х. споло́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спало́ць, спалю, сполеш, споле; зак., што.
1. Знішчыць полівам (пра пустазелле).
2. Прапалоць пэўную плошчу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спо́латы, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад спалоць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)