спаласава́ць гл. паласава́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спаласава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спаласу́ю спаласу́ем
2-я ас. спаласу́еш спаласу́еце
3-я ас. спаласу́е спаласу́юць
Прошлы час
м. спаласава́ў спаласава́лі
ж. спаласава́ла
н. спаласава́ла
Загадны лад
2-я ас. спаласу́й спаласу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час спаласава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спаласава́ць сов., в разн. знач. исполосова́ть;

с. ткані́ну — исполосова́ть ткань;

с. усю́ спі́ну — исполосова́ть всю спи́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаласава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак.

1. што. Спярэсціць палосамі што‑н., парэзаць на палосы. Спаласаваць матэрыял. □ На захадзе над лесам вострыя чырвоныя пісягі спаласавалі небакрай — там зайшло сонца. Пташнікаў. // перан. Перасячы што‑н. у розных кірунках; пакінуць след у выглядзе палос. Двор удоўж і ўпоперак спаласавалі сляды лыж і санак. Хомчанка. Такое ўражанне было ад глыбокіх, не па гадах, маршчын, што спаласавалі лоб, ляглі пад вачамі. Ваданосаў.

2. каго. Пабіць моцна (пугай, бізуном), пакінуўшы на целе рубцы, шрамы, палосы. Так спаласавалі хлопца папругамі, што месца жывога не пакінулі. Лынькоў. [Рыгор:] А ці памятаеш, пане Рытвінскі, як ты мяне спаласаваў бізуном, што на мне ніводнага жывога месца не асталося. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

1. што. Рэзаць на палосы (спец.).

П. жалеза.

2. каго-што. Біць, пакідаючы рубцы, палосы на целе (разм.).

|| зак. спаласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 2 знач.) і распаласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 1 знач.).

|| наз. паласава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

исполосова́ть сов., разг. спаласава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаласава́ны в разн. знач. исполосо́ванный; см. спаласава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́пелесаваць

‘спаласаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́пелесую вы́пелесуем
2-я ас. вы́пелесуеш вы́пелесуеце
3-я ас. вы́пелесуе вы́пелесуюць
Прошлы час
м. вы́пелесаваў вы́пелесавалі
ж. вы́пелесавала
н. вы́пелесавала
Загадны лад
2-я ас. вы́пелесуй вы́пелесуйце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́пелесаваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

отполосова́ть сов.

1. (разрезать на полосы) распаласава́ць; (отрезать) адпаласава́ць;

2. (избить) адхваста́ць, спаласава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изборозди́ть сов.

1. збаразні́ць, зрэ́заць, мног. пазраза́ць; (исполосовать) спаласава́ць;

2. перен. (изъездить) разг. аб’е́здзіць, вы́ездзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)