спакуша́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спакуша́юся |
спакуша́емся |
| 2-я ас. |
спакуша́ешся |
спакуша́ецеся |
| 3-я ас. |
спакуша́ецца |
спакуша́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
спакуша́ўся |
спакуша́ліся |
| ж. |
спакуша́лася |
| н. |
спакуша́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
спакуша́йся |
спакуша́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
спакуша́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спакуша́цца несов.
1. соблазня́ться, обольща́ться;
2. страд. соблазня́ться; искуша́ться; обольща́ться, совраща́ться; см. спакуша́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спакуша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да спакусіцца.
2. Зал. да спакушаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спакусі́цца, -кушу́ся, -ку́сішся, -ку́сіцца; зак.
1. на што, чым і без дап. Быць прывабленым чым-н. спакуслівым.
Нехта спакусіўся на мае цукеркі.
2. з інф. і без дап. Не ўстаяць перад якім-н. жаданнем, спакусай, схіліцца да якога-н. дзеяння, справы.
С. паехаць на мора.
|| незак. спакуша́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
соблазня́ться возвр., страд. спакуша́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
совраща́ться
1. збіва́цца з пра́вільнага шля́ху;
2. спакуша́цца; см. соврати́ться;
3. страд. зво́дзіцца, збіва́цца; спакуша́цца; см. совраща́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прельща́ться
1. (соблазняться) спакуша́цца;
2. уст. (увлекаться) захапля́цца; (влюбляться) улюбля́цца;
3. страд. спакуша́цца; ва́біцца, зачаро́ўвацца, чарава́цца; см. прельща́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
искуша́ться страд.
1. спакуша́цца;
2. выпрабо́ўвацца; см. искуша́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обольща́ться
1. зачаро́ўвацца; спакуша́цца;
2. страд. ва́біцца, зачаро́ўвацца, чарава́цца; спакуша́цца; см. обольща́ть;
◊
обольща́ться мечта́ми це́шыць сябе́ ма́рамі;
обольща́ться наде́ждой це́шыць сябе́ надзе́яй;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гна́цца, ганюся, гонішся, гоніцца; пр. гнаўся, ‑лася; незак.
1. Бегчы, імчацца за кім‑, чым‑н. следам, каб дагнаць або злавіць. Сабака гнаўся за зайцам. □ — Дзяржы, дзяржы яго! Каравул! — крычалі.. [Вірка і Бруй] і гналіся за Саўкам. Колас. / Пра з’явы прыроды, гукі і пад. І прайшла паўз мяне сінявокая, А за крокамі гналася рэха. Глебка. // перан. Спрабаваць зраўняцца з кім‑н. у якой‑н. справе. Гнацца за перадавікамі вытворчасці.
2. за чым. Спакушацца чым‑н., дамагацца чаго‑н. Не імкнуўся я ніколі За багаццем хіжа гнацца. Усяго ў мяне даволі — Цэлы свет — маё багацце. Панчанка.
3. Зал. да гнаць (у 1–6 знач.).
•••
Гнацца за доўгім рублём — шукаць лёгкага вялікага заработку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)