спаку́таваны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спаку́таваны |
спаку́таваная |
спаку́таванае |
спаку́таваныя |
| Р. |
спаку́таванага |
спаку́таванай
спаку́таванае |
спаку́таванага |
спаку́таваных |
| Д. |
спаку́таванаму |
спаку́таванай |
спаку́таванаму |
спаку́таваным |
| В. |
спаку́таваны (неадуш.)
спаку́таванага (адуш.) |
спаку́таваную |
спаку́таванае |
спаку́таваныя (неадуш.)
спаку́таваных (адуш.) |
| Т. |
спаку́таваным |
спаку́таванай
спаку́таванаю |
спаку́таваным |
спаку́таванымі |
| М. |
спаку́таваным |
спаку́таванай |
спаку́таваным |
спаку́таваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спаку́таваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спаку́таваны |
спаку́таваная |
спаку́таванае |
спаку́таваныя |
| Р. |
спаку́таванага |
спаку́таванай
спаку́таванае |
спаку́таванага |
спаку́таваных |
| Д. |
спаку́таванаму |
спаку́таванай |
спаку́таванаму |
спаку́таваным |
| В. |
спаку́таваны (неадуш.)
спаку́таванага (адуш.) |
спаку́таваную |
спаку́таванае |
спаку́таваныя (неадуш.)
спаку́таваных (адуш.) |
| Т. |
спаку́таваным |
спаку́таванай
спаку́таванаю |
спаку́таваным |
спаку́таванымі |
| М. |
спаку́таваным |
спаку́таванай |
спаку́таваным |
спаку́таваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спаку́таваны исстрада́вшийся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спаку́таваны, ‑ая, ‑ае.
Змардаваны, змучаны. Яго апраўдаюць усе, што б ні здарылася. Але сам ён [Яраш] не даруе сабе, калі гэта спакутаваная жанчына скончыць сваё жыццё на аперацыйным стале. Шамякін. Рыва пакідае есці і спакутаванымі вачыма глядзіць на старых гаспадароў. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зра́нены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад зраніць.
2. у знач. прым. Са слядамі ран. Зраненыя грудзі. // перан. Змучаны, спакутаваны. Зраненая душа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
знервава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад знерваваць.
2. у знач. прым. Даведзены да хваравіта-зласлівага, нервознага стану; нервовы. Знерваваны, спакутаваны .. [Сузан] выйшаў на ганак, каб падыхаць свежым паветрам. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіню́шнасць, ‑і, ж.
Сіняватая афарбоўка скуры пры некаторых захворваннях, звязаных з расстройствам кровазвароту; цыяноз. А на падушцы спакутаваны твар з яркімі прыкметамі яе [Зосі] хваробы: крыху збляклая ўжо сінюшнасць губ, крыл[аў] носа. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
исстрада́вшийся
1. прич. які́ (што) спаку́таваўся; які́ (што) зму́чыўся; см. исстрада́ться;
2. прил. зму́чаны; спаку́таваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Захля́нуць ’пахудзець’ (Касп.). Рус. варонеж., зах.-бранск., дан. захля́ть ’стаць хваравітым, спакутаваны, укр. захля́нути, захля́ти ’аслабець, пахудзець’, польск. дыял. zachlać ’аслабець ад п’янства’ (параўн. chlać ’піць (гарэлку)’), zachłysnąć się і да т. п., гл. захлынацца. Паколькі хлынуць і хлянуць блізказначныя, звязаныя праз значэнне ’цячы’ («хлянула кроў з носа», Нас.), магчыма, ’аслабець’ не толькі ад п’янства, але і ад крывацёку і г. д. Няясна. Гл. хлянуць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)