спаку́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спаку́сніца спаку́сніцы
Р. спаку́сніцы спаку́сніц
Д. спаку́сніцы спаку́сніцам
В. спаку́сніцу спаку́сніц
Т. спаку́сніцай
спаку́сніцаю		 спаку́сніцамі
М. спаку́сніцы спаку́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спаку́сніца ж.

1. соблазни́тельница; искуси́тельница;

2. (та, которая совращает) соблазни́тельница, обольсти́тельница, соврати́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаку́сніца, ‑ы, ж.

Жан. да спакуснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаку́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які спакушае каго-н.

|| ж. спаку́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

искуси́тельница спаку́сніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обольсти́тельница спаку́сніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прельсти́тельница спаку́сніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соблазни́тельница спаку́сніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соврати́тельница звадыя́шка, -кі ж.; спаку́сніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смути́тельница

1. бунтаўшчы́ца, -цы ж., спаку́сніца, -цы ж.;

2. см. смутья́нка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)