спа́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спа́йны спа́йная спа́йнае спа́йныя
Р. спа́йнага спа́йнай
спа́йнае		 спа́йнага спа́йных
Д. спа́йнаму спа́йнай спа́йнаму спа́йным
В. спа́йны (неадуш.)
спа́йнага (адуш.)		 спа́йную спа́йнае спа́йныя (неадуш.)
спа́йных (адуш.)
Т. спа́йным спа́йнай
спа́йнаю		 спа́йным спа́йнымі
М. спа́йным спа́йнай спа́йным спа́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спа́йны мин. спа́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які валодае спайнасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́йный спа́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)