спа́йванне гл. спаяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спа́йванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. спа́йванне
Р. спа́йвання
Д. спа́йванню
В. спа́йванне
Т. спа́йваннем
М. спа́йванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спа́йванне ср., прям., перен. спа́ивание; см. спа́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. спайваць — спаяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. што. Злучыць паяннем.

С. трубы.

2. перан., каго-што. Непарыўна звязаць, з’яднаць.

С. каманду.

|| незак. спа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спа́йванне, -я, н. і спа́йка, -і, ДМ спа́йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спая́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́ецца; зак.

1. Злучыцца шляхам паяння.

Канцы дроту спаяліся моцна.

2. перан. Злучыцца ў адно непарыўнае цэлае, зрабіцца дружнымі.

Дзіцячы калектыў хутка спаяўся.

|| незак. спа́йвацца, -аецца.

|| наз. спа́йванне, -я, н. і спа́йка, -і, ДМ спа́йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зліто́ўванне ср., см. спа́йванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́иваниеII

1. спа́йванне, -ння ср., уст. зліто́ўванне, -ння ср.;

2. перен. спа́йванне, -ння ср., згурто́ўванне, -ння ср.; см. спа́иватьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спа́йка ж.

1. (действие) спа́йка, -кі ж., спа́йванне, -ння ср., уст. зліто́ўванне, -ння ср.;

2. техн., мед., анат., перен. спа́йка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спай м.

1. (действие) спай, род. спа́ю м., спа́йванне, -ння ср., уст. зліто́ўванне, -ння ср.; см. спа́иватьII 1;

2. техн., мед., анат. спай, род. спа́ю м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)