спа́дчынны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
спа́дчынны |
спа́дчынная |
спа́дчыннае |
спа́дчынныя |
| Р. |
спа́дчыннага |
спа́дчыннай спа́дчыннае |
спа́дчыннага |
спа́дчынных |
| Д. |
спа́дчыннаму |
спа́дчыннай |
спа́дчыннаму |
спа́дчынным |
| В. |
спа́дчынны (неадуш.) спа́дчыннага (адуш.) |
спа́дчынную |
спа́дчыннае |
спа́дчынныя (неадуш.) спа́дчынных (адуш.) |
| Т. |
спа́дчынным |
спа́дчыннай спа́дчыннаю |
спа́дчынным |
спа́дчыннымі |
| М. |
спа́дчынным |
спа́дчыннай |
спа́дчынным |
спа́дчынных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ге́нна-спа́дчынны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ге́нна-спа́дчынны |
ге́нна-спа́дчынная |
ге́нна-спа́дчыннае |
ге́нна-спа́дчынныя |
| Р. |
ге́нна-спа́дчыннага |
ге́нна-спа́дчыннай ге́нна-спа́дчыннае |
ге́нна-спа́дчыннага |
ге́нна-спа́дчынных |
| Д. |
ге́нна-спа́дчыннаму |
ге́нна-спа́дчыннай |
ге́нна-спа́дчыннаму |
ге́нна-спа́дчынным |
| В. |
ге́нна-спа́дчынны (неадуш.) ге́нна-спа́дчыннага (адуш.) |
ге́нна-спа́дчынную |
ге́нна-спа́дчыннае |
ге́нна-спа́дчынныя (неадуш.) ге́нна-спа́дчынных (адуш.) |
| Т. |
ге́нна-спа́дчынным |
ге́нна-спа́дчыннай ге́нна-спа́дчыннаю |
ге́нна-спа́дчынным |
ге́нна-спа́дчыннымі |
| М. |
ге́нна-спа́дчынным |
ге́нна-спа́дчыннай |
ге́нна-спа́дчынным |
ге́нна-спа́дчынных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вы́барна-спа́дчынны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́барна-спа́дчынны |
вы́барна-спа́дчынная |
вы́барна-спа́дчыннае |
вы́барна-спа́дчынныя |
| Р. |
вы́барна-спа́дчыннага |
вы́барна-спа́дчыннай вы́барна-спа́дчыннае |
вы́барна-спа́дчыннага |
вы́барна-спа́дчынных |
| Д. |
вы́барна-спа́дчыннаму |
вы́барна-спа́дчыннай |
вы́барна-спа́дчыннаму |
вы́барна-спа́дчынным |
| В. |
вы́барна-спа́дчынны (неадуш.) вы́барна-спа́дчыннага (адуш.) |
вы́барна-спа́дчынную |
вы́барна-спа́дчыннае |
вы́барна-спа́дчынныя (неадуш.) вы́барна-спа́дчынных (адуш.) |
| Т. |
вы́барна-спа́дчынным |
вы́барна-спа́дчыннай вы́барна-спа́дчыннаю |
вы́барна-спа́дчынным |
вы́барна-спа́дчыннымі |
| М. |
вы́барна-спа́дчынным |
вы́барна-спа́дчыннай |
вы́барна-спа́дчынным |
вы́барна-спа́дчынных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
перава́га, -і, ДМ -ва́зе, мн. -і, -ва́г, ж.
1. Асаблівасць, што выгадна адрознівае каго-, што-н.; выгада.
Атрымаць перавагу.
Колькасная п.
2. Выключнае права на што-н., прывілея.
Спадчынныя правы і перавагі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)