спада́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -а́е; незак.

1. гл. спасці.

2. Звісаць, спускацца (пра адзежу, тканіну, валасы і пад.).

На плечы спадае каса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спада́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. спада́е спада́юць
Прошлы час
м. спада́ў спада́лі
ж. спада́ла
н. спада́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час спада́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спада́ць несов.

1. в разн. знач. спада́ть;

2. (осыпаться) опада́ть, па́дать;

3. (понижаться в уровне) спада́ть, па́дать, убыва́ть, убавля́ться;

4. (понижаться) па́дать;

5. (уменьшаться в объёме) опада́ть;

1-5 см. спа́сці;

6. (свешиваться) па́дать, ниспада́ть;

валасы́ ~да́юць на пле́чы — во́лосы па́дают (ниспада́ют) на пле́чи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спада́ць, ‑ае; незак.

1. Незак. да спасці.

2. Звісаць (пра валасы, тканіну і пад.). Залацістыя валасы, завіваючыся, спадалі на плечы. Грамовіч. [Барада], як непадрэзаны конскі хвост, спадала ў яго аж да самага пояса. Сяргейчык. // Спускацца, падаць (пра дым, імглу і пад.). З белага коміна на ўскраі сяла віўся белы дымок і спадаў у бок садка. Броўка.

3. Зніжацца, размяшчацца па нахільнай плоскасці. Па баках нашай звілістай і вузкай горнай дарогі ўздымаліся і спадалі схілы гор і крутыя шэрыя скалы. Мележ. За колькі крокаў адсюль баравіна спадала ў нізінку, а там купчасціўся ўжо ягаднік ля струх[л]елых пнёў. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спа́сці, 1 і 2 ас. не ўжыв., спадзе́; спаў, спа́ла; зак.

1. Упасці ўніз, аддзяліўшыся ад чаго-н., не ўтрымаўшыся на чым-н.

Абруч спаў з кадушкі.

2. Пайсці на спад, панізіцца ва ўзроўні (пасля паводкі).

Пасля паводкі вада спала.

3. Стаць меншым у сіле праяўлення, аслабець; меншаючы, знікнуць.

К вечару тэмпература ў дзіцяці спала.

Пухліна на руцэ спала.

◊

Спасці з цела (твару) (разм.) — схуднець.

|| незак. спада́ць, -а́е.

|| наз. спад, -у, М -дзе, м. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спада́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад спадаць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Спец. Які памяншаецца ў велічыні, аб’ёме і пад. Спадаючая прагрэсія. Спадаючая ўрадлівасць.

3. Дзеепрысл. незак. ад спадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. спадаць — спасці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

низверга́ться па́даць; (сваливаться) зва́львацца; (ниспадать) спада́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спада́ть несов., в разн. знач. спада́ць; см. спасть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вільгатне́ць ’спадаць (аб марозе)’ (Нас.) — адпрыметнікавае ўтварэнне. Да вільготны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)