спада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. спада́нне
Р. спада́ння
Д. спада́нню
В. спада́нне
Т. спада́ннем
М. спада́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

спада́нне ср.

1. спада́ние;

2. опада́ние, па́дание, паде́ние;

3. спада́ние; спад м., у́быль ж., убыва́ние;

4. паде́ние;

5. опада́ние;

1-5 см. спада́ць 1-5

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. спадаць — спасці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спада́ние спада́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опада́ние

1. апада́нне, -ння ср.;

2. апада́нне, -ння ср., спада́нне, -ння ср.; см. опада́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опаде́ние

1. апада́нне, -ння ср.;

2. апада́нне, -ння ср., спада́нне, -ння ср.; см. опада́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сбыва́ние​II ср. спада́нне, -ння ср., спад, род. спа́ду м.; убыва́нне, -ння ср.; см. сбыва́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убыва́ние ср. (уменьшение) памяншэ́нне, -ння ср., змяншэ́нне, -ння ср.; убыва́нне, -ння ср., спада́нне, -ння ср., спад, род. спа́ду м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убавле́ние

1. убаўле́нне, -ння ср., збаўле́нне, -ння ср.; змяншэ́нне, -ння ср., памяншэ́нне, -ння ср., адбаўле́нне, -ння ср.;

2. павужэ́нне, -ння ср.; пакарачэ́нне, -ння ср.;

3. убаўле́нне, -ння ср., убыва́нне, -ння ср.;

4. ме́ншанне, -ння ср., спада́нне, -ння ср.; см. убавля́ть, убавля́ться​ 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)