спадаба́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спадаба́ю |
спадаба́ем |
| 2-я ас. |
спадаба́еш |
спадаба́еце |
| 3-я ас. |
спадаба́е |
спадаба́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
спадаба́ў |
спадаба́лі |
| ж. |
спадаба́ла |
| н. |
спадаба́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
спадаба́й |
спадаба́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
спадаба́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спадаба́ць (каго, што) сов.
1. (почувствовать любовь, влюбиться) полюби́ть;
с. дзяўчы́ну — полюби́ть де́вушку;
2. (почувствовать склонность, расположение) полюби́ть; понра́виться (кому);
ён ~ба́ў гэ́тага чалаве́ка — он полюби́л э́того челове́ка; ему́ понра́вился э́тот челове́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спадаба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. каго. Пакахаць, закахацца. Сэрца ныла, бы з нуды, Вы сама была не ўся, — Спадабала я тады Брыгадзіра Міхася. Купала. Цікава паслухаць Раіну, за што яна спадабала асадніка. У. Калеснік.
2. што. Прыйсціся па густу, спадабацца. А я на ўсё жыццё спадабаў навальніцу. Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упадаба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны: зак. (разм.).
1. што. Спадабаць, захапіцца чым-н.
У. новую работу.
2. каго. Адчуць прыхільнасць да каго-, чаго-н.
У. дзяўчыну.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
полюби́ть сов.
1. палюбі́ць; (почувствовать склонность) упадаба́ць, спадаба́ць;
я полюби́л э́того челове́ка я палюбі́ў (упадаба́ў) гэ́тага чалаве́ка;
он полюби́л теа́тр ён палюбі́ў тэа́тр;
2. (начать любить) пакаха́ць, палюбі́ць;
полюби́ть де́вушку пакаха́ць (палюбі́ць) дзяўчы́ну;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упадаба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм.
1. Спадабаць, захапіцца кім‑, чым‑н. [Канстанцін Міхайлавіч:] — Прачытаў яму [бацьку] свой верш за чужы. А ўжо як бацька ўпадабаў, прызнаўся, што напісаў сам. Лужанін. Стаўшы калгасным конюхам,.. [Павел] так упадабаў гэтую работу, так звыкся з коньмі, што не хацеў і адыходзіць ад іх. Кулакоўскі.
2. Палюбіць каго‑н. Упадабала.. [Лукер’я] тады мужнага чэкіста-камсамольца, выйшла за яго замуж. Місько. [Жняя:] — Зямляк то зямляк, але ж і ўпадабаў. Ды і чаму цябе не ўпадабаць: ты ж як тая кветачка. А кветачка ж кожнай пчолцы кідаецца ў вочы. Сабаленка. Дзе гэта відана, каб шляхцянка ўпадабала бацькавага парабка і каб ён так прысох да яе. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)