спаві́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спаві́ты спаві́тая спаві́тае спаві́тыя
Р. спаві́тага спаві́тай
спаві́тае		 спаві́тага спаві́тых
Д. спаві́таму спаві́тай спаві́таму спаві́тым
В. спаві́ты (неадуш.)
спаві́тага (адуш.)		 спаві́тую спаві́тае спаві́тыя (неадуш.)
спаві́тых (адуш.)
Т. спаві́тым спаві́тай
спаві́таю		 спаві́тым спаві́тымі
М. спаві́тым спаві́тай спаві́тым спаві́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спаві́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спаві́ты спаві́тая спаві́тае спаві́тыя
Р. спаві́тага спаві́тай
спаві́тае		 спаві́тага спаві́тых
Д. спаві́таму спаві́тай спаві́таму спаві́тым
В. спаві́ты (неадуш.)
спаві́тага (адуш.)		 спаві́тую спаві́тае спаві́тыя (неадуш.)
спаві́тых (адуш.)
Т. спаві́тым спаві́тай
спаві́таю		 спаві́тым спаві́тымі
М. спаві́тым спаві́тай спаві́тым спаві́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спаві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. спаві́ты спаві́тая спаві́тае спаві́тыя
Р. спаві́тага спаві́тай
спаві́тае		 спаві́тага спаві́тых
Д. спаві́таму спаві́тай спаві́таму спаві́тым
В. спаві́ты (неадуш.)
спаві́тага (адуш.)		 спаві́тую спаві́тае спаві́тыя (неадуш.)
спаві́тых (адуш.)
Т. спаві́тым спаві́тай
спаві́таю		 спаві́тым спаві́тымі
М. спаві́тым спаві́тай спаві́тым спаві́тых

Кароткая форма: спаві́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спаві́ты спелёнатый, запелёнатый, пови́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаві́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад славіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запелёнатый спаві́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спелёнатый спаві́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упелёнатый разг. спаві́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пови́тый

1. спаві́ты;

2. абві́ты, абмата́ны, абкру́чаны; см. пови́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спаві́ць, спаўю́, спаўе́ш, спаўе́; спаўём, спаўяце́, спаўю́ць; спаві́ў, -віла́, -ло́; спаві́; спаві́ты; зак., каго (што).

1. Загарнуць дзіця ў пялёнкі і звязаць спавівачом.

С. дзіця.

2. Абвіць, аплесці чым-н.; абхапіць.

Сухое галлё спавіта павуціннем.

|| незак. спавіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. спавіва́нне, -я, н.

|| прым. спавіва́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)