спавіва́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. спавіва́нка спавіва́нкі
Р. спавіва́нкі спавіва́нак
Д. спавіва́нцы спавіва́нкам
В. спавіва́нку спавіва́нкі
Т. спавіва́нкай
спавіва́нкаю		 спавіва́нкамі
М. спавіва́нцы спавіва́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Спавіва́нка ‘вяроўка з трох і болей частак’ (Касп.). Да спавіваць, далей да віць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)