со́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Хлебабулачны выраб з тварожнай начынкай.

Свежы с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. со́чнік со́чнікі
Р. со́чніка со́чнікаў
Д. со́чніку со́чнікам
В. со́чнік со́чнікі
Т. со́чнікам со́чнікамі
М. со́чніку со́чніках

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)