со́усны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. со́усны со́усная со́уснае со́усныя
Р. со́уснага со́уснай
со́уснае		 со́уснага со́усных
Д. со́уснаму со́уснай со́уснаму со́усным
В. со́усны (неадуш.)
со́уснага (адуш.)		 со́усную со́уснае со́усныя (неадуш.)
со́усных (адуш.)
Т. со́усным со́уснай
со́уснаю		 со́усным со́уснымі
М. со́усным со́уснай со́усным со́усных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́усны со́усный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́усны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да соусу; прызначаны для соусу. Соусная міска. // Прыгатаваны з соусам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́ус, -у, мн. -ы, -аў, м.

Прыправа, падліва да стравы.

Таматны с.

◊

Пад рознымі соусамі — у іншай форме, у другім выглядзе.

|| прым. со́усны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́усный со́усны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)