Со́рта ‘трос, канат’ (калінк., Арх. ГУ). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сорта... (а таксама сарта...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «сорт» (у 1, 2 знач.), «сартавы», напрыклад: сортаабмен, сортаўчастак, сортаабнаўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарта... (гл. сорта...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «сорта...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: сартазмена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налі́вачны нали́вочный;

~ныя сарты́ він — нали́вочные сорта́ вин

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

высокоурожа́йный высокаўраджа́йны;

высокоурожа́йные сорта́ пшени́цы высокаўраджа́йныя сарты́ (гату́нкі) пшані́цы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

низкосте́бельный с.-х. нізкасцябло́вы;

низкосте́бельные сорта́ пшени́цы нізкасцябло́выя сарты́ (гату́нкі) пшані́цы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)