со́нцаў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. со́нцаў со́нцава со́нцава со́нцавы
Р. со́нцавага со́нцавай
со́нцавае		 со́нцавага со́нцавых
Д. со́нцаваму со́нцавай со́нцаваму со́нцавым
В. со́нцаў (неадуш.)
со́нцавага (адуш.)		 со́нцаву со́нцава со́нцавы (неадуш.)
со́нцавых (адуш.)
Т. со́нцавым со́нцавай
со́нцаваю		 со́нцавым со́нцавымі
М. со́нцавым со́нцавай со́нцавым со́нцавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́нцаў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. со́нцаў со́нцава со́нцава со́нцавы
Р. со́нцавага со́нцавай
со́нцавае		 со́нцавага со́нцавых
Д. со́нцаваму со́нцавай со́нцаваму со́нцавым
В. со́нцаў (неадуш.)
со́нцавага (адуш.)		 со́нцаву со́нцава со́нцавы (неадуш.)
со́нцавых (адуш.)
Т. со́нцавым со́нцавай
со́нцаваю		 со́нцавым со́нцавымі
М. со́нцавым со́нцавай со́нцавым со́нцавых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бро́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы; Р мн. бровак; ж.

Лінія перагіну, выступ на краі чаго‑н. (дарогі, кручы і пад.). Аляксей азірнуўся на Сонцава, які з санлівым выглядам сядзеў паблізу на броўцы дарогі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палу́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Заработная плата. Аляксей адвёў Сонцава ў бярэзнік і, павярнуўшыся спіной да танкаў, выняў з кішэні камбінезона пачак чырвонцаў, амаль усю сваю месячную палучку. Мележ. [Сяргей] ужо дарослы. Прыносіць дадому палучку. Гроднеў. // Атрыманне зарплаты. Надышла палучка. Усёй брыгадай накіраваліся ў памяшканне касы на двор. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)