со́нечна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| со́нечна |
со́нечней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
со́нечна нареч., в знач. сказ. со́лнечно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
со́нечна,
1. Прысл. да сонечны (у 2–5 знач.).
2. безас. у знач. вык. Пра яснае, бясхмарнае надвор’е. У той дзень было ясна, сонечна. Чорны. На дварэ сонечна, недалёка ад вакзала сад, на дрэвах густа бялеюць яблыкі. Хомчанка.
3. безас. у знач. вык. Пра асветленасць сонцам чаго‑н. З раніцы да вечара ў.. [доме] было сонечна, і мусіць таму так бушавалі тут вазоны. Васілевіч.
4. перан.; безас. у знач. вык. Радасна, весела. Бывае на душы так сонечна, Як на касе каля вады. Тады не сумна мне ніколечкі, Хоць ад мяне далёка ты. Грачанікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
со́нечна-жо́ўты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
со́нечна-жо́ўты |
со́нечна-жо́ўтая |
со́нечна-жо́ўтае |
со́нечна-жо́ўтыя |
| Р. |
со́нечна-жо́ўтага |
со́нечна-жо́ўтай
со́нечна-жо́ўтае |
со́нечна-жо́ўтага |
со́нечна-жо́ўтых |
| Д. |
со́нечна-жо́ўтаму |
со́нечна-жо́ўтай |
со́нечна-жо́ўтаму |
со́нечна-жо́ўтым |
| В. |
со́нечна-жо́ўты (неадуш.)
со́нечна-жо́ўтага (адуш.) |
со́нечна-жо́ўтую |
со́нечна-жо́ўтае |
со́нечна-жо́ўтыя (неадуш.)
со́нечна-жо́ўтых (адуш.) |
| Т. |
со́нечна-жо́ўтым |
со́нечна-жо́ўтай
со́нечна-жо́ўтаю |
со́нечна-жо́ўтым |
со́нечна-жо́ўтымі |
| М. |
со́нечна-жо́ўтым |
со́нечна-жо́ўтай |
со́нечна-жо́ўтым |
со́нечна-жо́ўтых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
со́нечна-зямны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
со́нечна-зямны́ |
со́нечна-зямна́я |
со́нечна-зямно́е |
со́нечна-зямны́я |
| Р. |
со́нечна-зямно́га |
со́нечна-зямно́й
со́нечна-зямно́е |
со́нечна-зямно́га |
со́нечна-зямны́х |
| Д. |
со́нечна-зямно́му |
со́нечна-зямно́й |
со́нечна-зямно́му |
со́нечна-зямны́м |
| В. |
со́нечна-зямны́ (неадуш.)
со́нечна-зямно́га (адуш.) |
со́нечна-зямну́ю |
со́нечна-зямно́е |
со́нечна-зямны́я (неадуш.)
со́нечна-зямны́х (адуш.) |
| Т. |
со́нечна-зямны́м |
со́нечна-зямно́й
со́нечна-зямно́ю |
со́нечна-зямны́м |
со́нечна-зямны́мі |
| М. |
со́нечна-зямны́м |
со́нечна-зямно́й |
со́нечна-зямны́м |
со́нечна-зямны́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
со́нечна-паве́траны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
со́нечна-паве́траны |
со́нечна-паве́траная |
со́нечна-паве́транае |
со́нечна-паве́траныя |
| Р. |
со́нечна-паве́транага |
со́нечна-паве́транай
со́нечна-паве́транае |
со́нечна-паве́транага |
со́нечна-паве́траных |
| Д. |
со́нечна-паве́транаму |
со́нечна-паве́транай |
со́нечна-паве́транаму |
со́нечна-паве́траным |
| В. |
со́нечна-паве́траны (неадуш.)
со́нечна-паве́транага (адуш.) |
со́нечна-паве́траную |
со́нечна-паве́транае |
со́нечна-паве́траныя (неадуш.)
со́нечна-паве́траных (адуш.) |
| Т. |
со́нечна-паве́траным |
со́нечна-паве́транай
со́нечна-паве́транаю |
со́нечна-паве́траным |
со́нечна-паве́транымі |
| М. |
со́нечна-паве́траным |
со́нечна-паве́транай |
со́нечна-паве́траным |
со́нечна-паве́траных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
со́нечна-су́тачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
со́нечна-су́тачны |
со́нечна-су́тачная |
со́нечна-су́тачнае |
со́нечна-су́тачныя |
| Р. |
со́нечна-су́тачнага |
со́нечна-су́тачнай
со́нечна-су́тачнае |
со́нечна-су́тачнага |
со́нечна-су́тачных |
| Д. |
со́нечна-су́тачнаму |
со́нечна-су́тачнай |
со́нечна-су́тачнаму |
со́нечна-су́тачным |
| В. |
со́нечна-су́тачны (неадуш.)
со́нечна-су́тачнага (адуш.) |
со́нечна-су́тачную |
со́нечна-су́тачнае |
со́нечна-су́тачныя (неадуш.)
со́нечна-су́тачных (адуш.) |
| Т. |
со́нечна-су́тачным |
со́нечна-су́тачнай
со́нечна-су́тачнаю |
со́нечна-су́тачным |
со́нечна-су́тачнымі |
| М. |
со́нечна-су́тачным |
со́нечна-су́тачнай |
со́нечна-су́тачным |
со́нечна-су́тачных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
со́лнечно нареч. со́нечна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ау́л, ‑а, м.
Паселішча на Каўказе і ў Сярэдняй Азіі. Грузінка, і сонца, і снежныя горы, Віно вінаграднае, месяц і зоры, Шчаслівыя сонечна саклі, аулы... О, колькі прастору для думкі чулай! Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́йчык, ‑а, м.
1. Памянш.-ласк. да заяц.
2. Светлая пляма на чым‑н. ад сонечнага прамяня, адбітага бліскучай паверхняй. Сонца прабіваецца сюды [у зараснік] скупа, зайчыкамі блішчыць то на лістку, то на кавалачку чорнай вільготнай зямлі. Мележ. Сонечна зайчык трапіў на шкельцы акуляраў, рознакаляровай вясёлкай мільгануў па сцяне. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)