со́маў

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. со́маў со́мава со́мава со́мавы
Р. со́мавага со́мавай
со́мавае		 со́мавага со́мавых
Д. со́маваму со́мавай со́маваму со́мавым
В. со́маў (неадуш.)
со́мавага (адуш.)		 со́маву со́мава со́мавы (неадуш.)
со́мавых (адуш.)
Т. со́мавым со́мавай
со́маваю		 со́мавым со́мавымі
М. со́мавым со́мавай со́мавым со́мавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

со́маў прил. сомо́вий; со́ма;

с. вус — сомо́вий ус, ус со́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́маў, ‑ава.

Які належыць сому. Сомаў вус. Сомава галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сом, -а, мн. самы́, само́ў, м.

Вялікая прэснаводная рыба сямейства сомавых з вусамі і целам без лускі.

|| прым. со́мавы, -ая, -ае і со́маў, -мава.

Сомавая юшка.

Сомаў вус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сомо́вий прил. самі́ны, со́маў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)