со́мавыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. со́мавыя
Р. со́мавых
Д. со́мавым
В. со́мавых
Т. со́мавымі
М. со́мавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́мавыя сущ., мн., зоол. сомо́вые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́мавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. со́мавы со́мавая со́мавае со́мавыя
Р. со́мавага со́мавай
со́мавае		 со́мавага со́мавых
Д. со́маваму со́мавай со́маваму со́мавым
В. со́мавы (неадуш.)
со́мавага (адуш.)		 со́мавую со́мавае со́мавыя (неадуш.)
со́мавых (адуш.)
Т. со́мавым со́мавай
со́маваю		 со́мавым со́мавымі
М. со́мавым со́мавай со́мавым со́мавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́мовые мн., сущ., зоол. со́мавыя, -вых;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́мавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сома. Сомавы кручок. // Прыгатаваны з сома. Сомавая юшка.

2. у знач. наз. со́мавыя, ‑ых. Сямейства рыб атрада карпападобных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)