со́лана

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
со́лана - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́лана, безас. у знач. вык.

Абл. Салёна (у 2 знач.). Слёзы самі каціліся з вачэй, былі на шчоках, ад іх было солана ў роце. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Со́лан

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Со́лан
Р. Со́лана
Д. Со́лану
В. Со́лан
Т. Со́ланам
М. Со́лане

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́лоно нареч. со́лана;

◊

не со́лоно хлеба́вши ні з чым;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)