со́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. со́кавы со́кавая со́кавае со́кавыя
Р. со́кавага со́кавай
со́кавае		 со́кавага со́кавых
Д. со́каваму со́кавай со́каваму со́кавым
В. со́кавы (неадуш.)
со́кавага (адуш.)		 со́кавую со́кавае со́кавыя (неадуш.)
со́кавых (адуш.)
Т. со́кавым со́кавай
со́каваю		 со́кавым со́кавымі
М. со́кавым со́кавай со́кавым со́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

со́кавы со́ковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да соку. Сокавая пара. // Прызначаны для вытворчасці соку. Сокавы цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сок, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Вадкасць, якая знаходзіцца ў клетках, тканках і поласцях раслінных і жывёльных арганізмаў.

Кляновы с.

Страўнікавы с.

2. Напітак, які вырабляюць з мякаці розных пладоў.

Купіць вінаграднага соку.

◊

Варыцца ў сваім саку (неадабр.) — працаваць, не падтрымліваючы сувязі з тымі, хто займаецца падобнай работай, не выкарыстоўваць іх вопыт.

Выціснуць усе сокі з каго-н. — абяссіліць празмернай работай.

У самым саку (разм.) — у росквіце фізічных сіл.

|| прым. со́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́ковый со́кавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)