созна́ние ср.

1. усведамле́нне, -ння ср., разуме́нне, -ння ср.; см. сознава́ть;

созна́ние необходи́мости усведамле́нне (разуме́нне) неабхо́днасці;

2. (признание) прызна́нне, -ння ср.;

созна́ние в преступле́нии прызна́нне ў злачы́нстве;

3. (мысль, чувство) усведамле́нне, -ння ср., уразуме́нне, -ння ср.;

созна́ние вины́ усведамле́нне (уразуме́нне) віны́;

4. филос. свядо́масць, -ці ж.;

обще́ственное созна́ние грама́дская свядо́масць;

5. прыто́мнасць, -ці ж.; па́мяць, -ці ж.;

больно́й потеря́л созна́ние хво́ры стра́ціў прыто́мнасць;

лежа́ть без созна́ния ляжа́ць без па́мяці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сазна́нне ср. (действие) созна́ние;

с. ў злачы́нстве — созна́ние в преступле́нии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыто́мнасць ж. созна́ние ср., чу́вство ср.;

прыве́сці да п. — привести́ в созна́ние (в чу́вство);

тра́ціць п. — теря́ть созна́ние, лиша́ться чувств

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыто́мнець несов. приходи́ть в созна́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знепрыто́мнець сов. потеря́ть созна́ние, впасть в о́бморок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усведамле́нне ср. осозна́ние, созна́ние; уясне́ние; см. усвядо́міць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просвеща́ть несов. дава́ць асве́ту (каму), адуко́ўваць; (развивать сознание) прасвятля́ць, развіва́ць свядо́масць (усведамле́нне, разуме́нне); (обучать) навуча́ць, вучы́ць;

просвеща́ть созна́ние прасвятля́ць (развіва́ць) свядо́масць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

очну́ться сов.

1. (проснуться) прачну́цца;

2. (прийти в сознание) ачу́цца, апрыто́мнець.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возврати́ться вярну́цца, мног. паваро́чацца;

созна́ние возврати́лось к больно́му свядо́масць вярну́лася да хво́рага.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самоотчёт м.

1. самасправазда́ча, -чы ж.;

2. (сознание своего состояния) самаўсведамле́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)