со́евы гл. соя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́евы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. со́евы со́евая со́евае со́евыя
Р. со́евага со́евай
со́евае		 со́евага со́евых
Д. со́еваму со́евай со́еваму со́евым
В. со́евы (неадуш.)
со́евага (адуш.)		 со́евую со́евае со́евыя (неадуш.)
со́евых (адуш.)
Т. со́евым со́евай
со́еваю		 со́евым со́евымі
М. со́евым со́евай со́евым со́евых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

со́евы со́евый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́евы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да соі. Соевыя пасевы. Соевае зерне. // Прыгатаваны з соі, з сояй. Соевы алей. Соевая мука. Соевыя цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́я, -і, ж.

Бабовая расліна, насенне якой выкарыстоўваецца ў харчовай прамысловасці і ў тэхніцы.

|| прым. со́евы, -ая, -ае.

С. алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́евый со́евы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)