снято́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
снято́к |
сняткі́ |
| Р. |
снятка́ |
снятко́ў |
| Д. |
снятку́ |
снятка́м |
| В. |
снятка́ |
снятко́ў |
| Т. |
снятко́м |
снятка́мі |
| М. |
снятку́ |
снятка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
снято́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.
Невялікая азёрная рыба сямейства корушкавых, пашыраная ў паўночнай Еўропе.
|| прым. снятко́вы, -ая, -ае.
С. суп (са сняткоў).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
снятко́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да снятка. // Прыгатаваны са сняткоў, са сняткамі. Снятковы суп. Снятковая юшка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)