сняжы́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сняжы́на |
сняжы́ны |
| Р. |
сняжы́ны |
сняжы́н |
| Д. |
сняжы́не |
сняжы́нам |
| В. |
сняжы́ну |
сняжы́ны |
| Т. |
сняжы́най
сняжы́наю |
сняжы́намі |
| М. |
сняжы́не |
сняжы́нах |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
сняжы́на, ‑ы, ж.
Разм. Вялікая сцяжынка. На дварэ вялікімі сняжынамі валіў снег, абляпіў вазок, .. дугу на кані. Лобан. Мокрыя, вялізныя сняжыны абляпілі акно і растаюць. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)